Infusiepompbattery

Inleiding

Infusiepompbattery verskil van ander tipes batterye as gevolg van die feit dat dit krag verskaf vir 'n langer tydperk ('n paar dae). Die infusiepompbattery het baie gewild geword omdat meer en meer pompgebruikers na meer deurlopende insulienafleweringsterapie beweeg. Infusiepompgebruik neem toe met Continuous Glucose Monitoring (CGM) toestelle, wat glukosevlakke meer akkuraat monitor.

Battery kenmerke:

Talle kenmerke onderskei die infusiepompbattery van ander soorte batterye wat in mediese toestelle gebruik word. Dit sluit in sy langdurige vermoë om akkurate dosering te lewer, sy gemak om te herlaai en die potensiaal om weggooibare batterye te gebruik. Die hoofkenmerk daarvan is sy langduurvermoë; dit beteken dat dit vir 'n paar dae akkurate dosisse kan lewer voordat dit herlaai moet word.

Die herlaaibare battery dryf die insulienpomp óf deurlopend óf afwisselend aan, met behulp van mikroverwerkers en sagteware om die hoeveelheid insulien wat gelewer word te beheer. Die infusiestelle bevat 'n kanule wat onder die vel geplaas word waardeur insulien toegedien word. Om krag vir hierdie proses te verskaf, stel 'n klein elektriese stroom klein hoeveelhede insulien van binne die pompreservoir vry in die pasiënt se stelsel (onderhuids).

Die manier en hoeveelheid waarop dit sy lading lewer, word deur 'n mikroverwerker gemonitor, en wanneer nodig, gaan 'n elektriese stroom die interne litiumioonsel binne. Hierdie sel herlaai dan regdeur werking; daarom moet daar twee stukke wees om dit te laat funksioneer – die interne litiumioonsel en die eksterne komponent met sy spesifieke verbinding om herlaai moontlik te maak.

Infusiepompbattery-ontwerp het twee komponente:

1) die herlaaibare interne litiumioonsel, wat bestaan ​​uit elektrodeplate (positief en negatief), elektroliete, skeiers, omhulsel, isolators (eksterne omhulsel), stroombane (elektroniese komponente). Dit kan voortdurend of met tussenposes gelaai word;

2) Die eksterne komponent wat by die interne sel aansluit, word na verwys as 'n adapter/laaierapparaat. Dit huisves al die elektroniese stroombane wat nodig is om die interne eenheid te laai deur 'n spesifieke spanningsuitset te verskaf.

Langdurige werking:

Infusiepompe is ontwerp om klein hoeveelhede insulien oor lang tydperke af te lewer. Hulle is bedoel om gebruik te word deur mense met diabetes wat 'n paar keer per dag insulien moet neem vir bloedglukosebeheer. Die meeste pompe werk op batterye wat gewoonlik drie dae of langer hou voordat dit herlaai moet word. Sommige gebruikers van infusiepompe het hul kommer uitgespreek oor die feit dat hulle die battery so gereeld moet verander, veral as hulle 'n ander mediese toestand het wat vereis dat hulle gereeld aantrekveranderings moet doen.

Moontlike nadele:

-Die gebruik van weggooibare batterye in pompe word geassosieer met sommige potensieel negatiewe omgewingsgevolge, insluitend die koste en vermorsing van weggooibatterye sowel as giftige metale soos kadmium en kwik wat in elke sel vervat is (in baie klein hoeveelhede).

-Infusiepomp kan nie albei batterye gelyktydig laai nie;

-Insulienpompe en batterye is duur en dit moet elke 3 dae vervang word.

-'n Wanfunksionele battery kan 'n vertraging in aflewering van medisyne veroorsaak;

-Wanneer die battery leeg is, skakel die infusiepomp af en kan nie insulien lewer nie. Dit beteken dat dit nie sal werk nie, selfs al word dit gelaai.

Gevolgtrekking:

Alhoewel [infusiepompbattery] verskeie voor- en nadele het, is dit duidelik dat pasiënte die voordele teen die risiko's moet opweeg. 'n Mens moet altyd 'n dokter raadpleeg voordat terapie met 'n insulieninfusiepomp begin word.